Howard Wallace Smith

Kort na één uur in de nacht van 21 op 22 mei 1944 stortte de Britse Avro Lancaster Mk III bommenwerper met serienummer JB672 neer in de buurt van Kilder. Het toestel van 630 Squadron was op 21 mei om 22.51 met een gecombineerd Brits-Canadese bemanning opgestegen van de RAF-vliegbasis East Kirkby bij Spilsby in Lincolnshire voor een bombardementsvlucht op Duisburg (D). Samen met nog vier Lancasters van 630 Squadron maakte het deel uit van een luchtvloot van 534 bommenwerpers (512 Lancasters en 22 Mosquitos). Bij terugkeer bleken 29 Lancaster verloren te zijn gegaan, waaronder JB672.
Al op de heenweg was er veel activiteit van Duitse nachtjagers en luchtafweergeschut. Dit werd JB672 fataal toen het om 00.58 in de buurt van Deventer werd aangeschoten door een Duitse Messerschmitt Me 110. Deze nachtjager werd gevlogen door de Gruppenkommandeur van de 3e Gruppe van Nachtjagdgeschwader 1 op de vliegbasis Leeuwarden; Hauptmann Martin Drewes. Deze nacht schoot hij binnen 74 minuten maar liefst vijf Lancaster bommenwerpers neer. De Lancaster bij Kilder was zijn 47e “overwinning”.
Toen JB672 bij Deventer werd aangeschoten, vloog het op een hoogte van 5500 meter. De linker vleugel van het toestel werd vanonderaf van een afstand van zestig meter in brand geschoten door de schräge kanonnen van de Messerschmitt van Hauptmann Drewes. Het toestel raakte pas bij Kilder de grond. Kort voor het neerstorten heeft de bemanning nog (een deel) van de lading van 96 dertig-ponder en 1500 vier-ponder brandbommen kunnen afwerpen. Een zware 4000-ponder bom (blockbuster of cookie) die nog aan boord was, explodeerde op de grond in het vliegtuig en sloeg een krater van twintig meter doorsnee.

Het toestel kwam neer aan de Wehlseweg in Kilder, tussen de boerderijen Passegoed van Willem Bulsink en Galgengoed van Piet von der Linden. Galgengoed ging daarbij in vlammen op en ook Passegoed werd geheel verwoest. Gelukkig vielen er geen slachtoffers onder de bewoners.
Delen van het brandende toestel en brandbommen vielen op het dubbele woonhuis bewoond door J. J. Th. Koster en Th. Baars (C-111). Dit huis brandde tot de grond toe af, en Baars heeft zijn zoons Henk en Jan te nauwer nood uit de vlammen kunnen redden. Ook liepen de woningen van G. J. Koster (C-110), H. J. ten Haaf (C-108), de weduwe J. Koster (C-87), B. J. Reinders (C-85), de weduwe B. Koster (C-116) en G. P. H. Koster (C-109), veel schade op. Dit is de omgeving van de huidige Martinuslaan in Wehl. Ook hier vielen onder de bewoners geen slachtoffers.
Alle zeven bemanningsleden, drie Britten en vier Canadezen kwamen om het leven. Zij werden met hulp van vrijwilligers uit de omgeving geborgen. Een van hen was Gerard Neijenhuis. In de omgeving van de boerderijen Passegoed en Galgengoed werden de lichamen van twee dode vliegers gevonden. Een derde werd gevonden op de zolder van Passegoed. Drie anderen werden gevonden op het aangrenzende grondgebied van de toenmalige gemeente Wehl. Er konden aldus maar zes lichamen geborgen worden, die door de Duitsers op 23 mei 1944 zonder militaire eer werden begraven op het kerkhof in Kilder.

Dit waren:
Pilot officer W. Baxter (Canadees, bommenrichter)
Flight sergeant R. Coates (Engelsman, navigator)
Sergeant K. Dickinson (Engelsman, boordwerktuigkundige)
Pilot officer V.A. Goodwin (Canadees, rugkoepelschutter)
Flying officer H.W. Smith (Canadees, piloot)
Pilot officer L. Spensley (Canadees, staartschutter)

Het zevende bemanningslid is nooit gevonden:

Sergeant R.V. Lawrence (Engelsman, radiotelegrafist)

Ter nagedachtenis ook aan:

Sergeant R.V. Lawrence.

Die ook met de rest van de bemanning neergestort is, met het neergestortte vliegtuig Lancaster JB672 op 22 mei 1944. En nooit terug gevonden meer is, na het vliegtuig ongeluk.

Flying officer Howard Wallace Smith (22) uit Abbotsford in de Canadese provincie Brits-Columbia was de piloot van Lancaster JB672, die op 22 mei 1944 neerstortte in Kilder. Hij werd geboren op 30 april 1922 als zoon van Ross en Eva Smith.
Smith en zijn bemanning waren nog maar drie weken eerder bij hun onderdeel, 630 Squadron, aangekomen. Op 7 mei maakte Smith als copiloot met een andere bemanning zijn eerste operationele vlucht. De eerste operationele vlucht met zijn eigen bemanning maakte hij op 11 mei, maar het is (nog) niet bekend met welke Lancaster (in elk geval niet met JB672). Daarna volgden twee vluchten met JB672; op 19 en 21 mei.
Smith ligt als Commonwealth War Dead begraven in Graf 7 op het kerkhof van Kilder. Behalve zijn ouders is ook zijn verloofde Fae Stewart van zijn dood op de hoogte gebracht. Zij woonde in New Westminster, niet ver van Smiths woonplaats Abbotsford.

Op 17 oktober 1946 is Smiths graf door officieren van de RAF geopend met het doel zijn identiteit te bevestigen. De vijf graven van Smiths bemanningsleden werden op 4 december 1946 met het zelfde doel geopend. In alle gevallen werd hun identiteit bevestigd aan de hand van kentekens in hun kleding.

De reden voor de grafopening is onbekend, maar kan zijn dat er onduidelijkheid bestond over de grafnummering.

Het heeft nog tot 1948 geduurd voor hij officieel dood werd verklaard. Hieraan ging een langdurig proces vooraf dat waarschijnlijk net zo is verlopen als bij de bommenrichter van zijn vliegtuig, William Baxter.

Smiths naam staat op de plaquette bij het Canadese kanon op de Bleek in 's-Heerenberg.

Verder staat zijn naam vermeld in het Second World War Book of Remembrance. Dit gedenkboek, met de namen van meer dan 44.000 Canadese militairen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, ligt in de Peace Tower van het Canadese parlementsgebouw in Ottawa.

**Howard Wallace Smith zijn geboortedatum was 30 april 1922. Staat hier in de tekst vermeld.